EN ISO 11611

EN ISO 11611  Odzież ochronna przy spawaniu i w procesach o pokrewnym stopniu zagrożenia.

Odzież ochronna dla spawaczy powinna charakteryzować się ograniczoną zdolnością do rozprzestrzeniania płomienia. Minimalny poziom ochrony klasa A1 przed drobnymi rozpryskami stopionych metali wynosi przynajmniej 15 kropli.
Wyższy poziom ochrony zapewnia klasa A2 - odporność na działanie kropli stopionego metalu wynosi powyżej 25 kropli. Odzież spawalnicza chroni również przed iskrami powstającymi podczas szlifowania metali, przed krótkotrwałym kontaktem z płomieniem i promieniowaniem cieplnym od łuku elektrycznego. Odzież spawalnicza minimalizuje także możliwość porażenia prądem elektrycznym przy przypadkowym, krótkotrwałym kontakcie z przewodami elektrycznymi pod napięciem w przybliżeniu do 100 V prądu stałego w normalnych warunkach spawania.
Norma wymaga, aby odzież dokładnie zakrywała tułów, szyję, ramiona i nogi użytkownika.
Określa inne wymagania dotyczące kroju, zapobiegające pozostawaniu stopionych cząstek metalu na odzieży.

Badanie obejmuje:

• wytrzymałość na rozciąganie (min. 400N)
• wytrzymałość na rozerwanie (min. 20 N)
• wytrzymałość szwów
• stabilność rozmiarów
• odporność na promieniowanie cieplne
• odporność na stopione cząstki metali
• oporność elektryczna